śmiało II
bez lęku lub bez obaw
Panie Kluczniku, zaczekaj! - Rzekł śmiało, ręce za pas włożywszy Protazy (VIII) kto patrzy śmiele, walczy śmiele (VIII) Słysząc to Ryków szpadę podniósł, wyszedł śmiało (IX) bieży Klucznik, oni stoją śmiele, Dziewięć rur wymierzyli prosto w łeb Klucznika (IX) Patrz, jak oczy wytrzeszczył, jak pogląda śmiało (XII)
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Uczucia ↔ Afekty ↔ Lęk